ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΚΑΣΟ TAIPIAZEI ΑΠΟΛΥΤΑ Η ΕΚΦΡΑΣΗ={ΤΟΥΣ EKANE ΟΛΟΥΣ ΣA ΤΑ MOYTPA ΤΟΥ}

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΚΑΣΟ TAIPIAZEI ΑΠΟΛΥΤΑ Η ΕΚΦΡΑΣΗ={ΤΟΥΣ EKANE ΟΛΟΥΣ ΣA ΤΑ MOYTPA ΤΟΥ}
Ο ΠΙΚΑΣΣΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟ 1717 ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΜΕΝΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΠΡΩΣΟΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΥΠΟΥ ΛΟΡΚΑ-ΑΦΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ 17 ΕΙΧΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΕΙ [[ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΕΧΝΗ]]-ΤΟ 1017 ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΥΣΤΗΡΑ ΑΚΑΔΗΜΑϊΚΗ ΤΕΧΝΗ [ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ ΣΑΝ ΤΟΝ ΝΤΕΚΙΡΥΚΟ ΤΟΝ ΣΕΒΕΡΙΝΙ Η ΤΟΝ ΜΠΑΛΑ-ΠΟΥ ΣΥΧΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΖΑΝ ΣΕ ΔΙΑΛΕΙΜΑΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΞΕΧΥΛΙΣΕ ΑΠΟ ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΟΜΨΟΤΗΤΑ....,.............................................................Στα τέλη Δεκεμβρίου του 1943, ο Max Jacob πήγε στην Ορλεάνη και στο Montargis για να αγοράσει χριστουγεννιάτικα δώρα για τα παιδιά του χωριού Saint-Benoît. Έμεινε για πέντε μέρες φιλοξενούμενος στο σπίτι ενός φίλου του γιατρού στο Μονταργκίς, όπου απολάμβανε τη θαλπωρή μιας εύθυμης οικογένειας.Αυτό το περιστατικό είναι ίσως η πιο ευρέως γνωστή ιστορία για τον Max Jacob και είναι το μόνο πράγμα που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι γνωρίζουν γι 'αυτόν. Παρέχει αρκετές ικανοποιήσεις: αυτή του να δείχνεις έναν διάσημο καλλιτέχνη ως τέρας και τον χαμένο φίλο του ως θύμα. Όμως η κατάσταση ήταν πολύ πιο περίπλοκη. Ο Πικάσο, είναι αλήθεια, δεν ήταν ήρωας. πρόδωσε τον Απολλιναίρ το 1911 όταν ανακρίθηκαν για την κλοπή της Μόνα Λίζα . Όμως, παρόλο που οι γερμανικές αρχές επισκέφθηκαν το στούντιο του Πικάσο κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο ζωγράφος ήταν ευάλωτος: ήταν παρεισακτος κάτοικος στο Βισύ της Γαλλίας και το να απελαθεί στην Ισπανία του Φράνκο θα ήταν καταστροφικό. Όταν έμαθε για την έκκληση του Cocteau, ο Picasso πήγε στο Prade και προσφέρθηκε να το υπογράψει. Ο Πραντ τον απέτρεψε, υποστηρίζοντας ότι η υπογραφή δεν θα είχε καμία βαρύτητα με τη γκεστάπο και απλώς θα έκανε τη θέση του Πικάσο στο Παρίσι πιο λεπτή από ποτέ. Το ίδιο το wisecrack ήταν στη σκληρή lingua franca του Bateau-Lavoir.

Σάββατο 12 Απριλίου 2025

Τους ίδιους συγγραφείς και τα ίδια έργα θα βρεις που κι αν πας.Ειτε πας στο τμήμα των παιδικών βιβλίων είτε πας στο ((Τμήμα ενηλίκων))θα βρεις εκεί τα ίδια ονόματα(Ντίκενς,Βερν,Μπαλζάκ,Κάφκα,Μπαρικο).Δεν θέλω να το 🏫 σχολιάσω αυτό.Το μόνο που έχω να πω είναι ότι όλες οι γενιές αλληλοταυτιζονται και ταυτίζονται κυρίως με ακτιβιστική τρόπο.Γι αυτό και βλέπουμε εγγόνια που λατρεύουνε τους παππούδες τους την ώρα που ψιλοαντιπαθουνε τα παιδιά των παππούδων τους κυρίως γιατί οι παππούδες τους τους κάνουν όλα τους τα χατίρια την ώρα που οι γονείς τους φέρνουν συχνά αντιρρήσεις σε αυτά.ΓιΑυτο και συχνά κλαίνε μαύρο δάκρυ όταν έρθουν οι γονείς τους να τα πάρουν από το 🏡 σπίτι των παππων τους.Ενδεικτικη είναι και η περίπτωση του εγγονού του Πικάσσο ο οποίος είχε έναν παππού που του φερόταν με υπερπροστασια.Και έναν πατέρα που ήταν αλκοολικός και βίαιος.Κι αυτό έκανε τον εγγονό του Πικάσσο να βλέπει τον παππού του σαν ασπίδα προστασίας ως προς την βαναυσότητα του πατέρα του.πραγμα που φυσικά τον οδήγησε σε αυτοκτονία όταν ο παππούς απέθανε...και αισθάνθηκε έτσι τα χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του.

 


στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

  Les aventuriers de l'Art moderne Les aventuriers de l'Art moderne