ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ[που συνήθως έχουν άσχημη κατάληξη]ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΝ{τάδε έφη ΝΤΕΛΕΖ,ΓΚΟΥΑΤΑΡΙ,ΜΠΑΛΙΜΠΑΡ,ΜΙΡΜΠΩ,ΝΤΕΜΠΟΡ,ΒΑΓΙΑΝ,ΑΝΡΥ ΚΑΙ ΛΟΠΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ}-.............................Ας ΠΙΟΥΜΕ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΣΙΟΚΟΠΟΥΣ.ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ-ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩΝΕΣ-ΠΟΥ ΔΕ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ-ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΝΕΣΕΙΣ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΕΣΕΙΣ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΛΟΓΙΣΕΙΣ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΤΑΡΕΙΣ-ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΗΣΕΙΣ-ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΑΖΟΥΝ-ΒΡΙΣΚΟΥΝ,ΦΤΙΑΝΟΥΝ,ΨΑΧΝΟΥΝ,-ΓΙΑΤΙ..ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΤΡΕΛΟΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑΛΑΞΟΥΝ....ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ...[Ζάκ Κέρουακ]..................................................AΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-=[[Η ανθολογία αυτή, όπου αναρχικοί γράφουν για λογοτέχνες και λογοτέχνες για αναρχικούς, μας υπενθυμίζει ότι ο Πιοτρ Κροπότκιν έγραψε μια ολόκληρη ιστορία της Ρώσικης λογοτεχνίας, χωρίς ούτε στιγμή να πάψει να ασχολείται με την υπόθεση της Αναρχίας και της ανθρώπινης χειραφέτησης η πανταχού παρούσα στις επαναστατικές διεργασίες του καιρού της Έμμα Γκόλντμαν έγραψε σημαντικά δοκίμια για τον Τολστόι, τον Ίψεν, τον Γέητς, ο μαρτυρικός Γκούσταβ Λαντάουερ για τον Ντοστογιέφκσι, τον Τολστόι, τον Στρίντμπεργκ, τον Ουίτμαν, τον Όσκαρ Ουάιλντ κ.ά. καθώς και ότι σπουδαίοι λογοτέχνες και συγγραφείς (ο Μιρμπώ, ο Ζολά, ο Μπλοκ κ.ά) έκαναν την αντίστροφη διαδρομή κι έγραψαν δοκίμια για εμβληματικές μορφές του αναρχικού κινήματος, για να μην μιλήσουμε και για σπουδαίες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Γκέρτσεν, όπου τα όρια δοκιμίου και ποίησης συχνά χάνονται στην αριστουργηματική γραφή του. Τα δοκίμια που συγκεντρώνονται εδώ. γραμμένα από διαφορετικά πρόσωπα, είναι λογικό να έχουν αντιφατικές μεταξύ τους κρίσεις. Πρόθεση μας άλλωστε δεν ήταν να παρουσιάσουμε μια σειρά "αγιογραφιών". Κείμενα διεισδυτικά και πρωτότυπα, αποδεικνύουν ότι όταν η ερμηνεία και η κριτική έργων και προσώπων γίνεται με πάθος και γνώση, ανοίγουν νέους δρόμους κατανόησης του κόσμου. Οι σελίδες του βιβλίου αυτού μας υπενθυμίζουν και κάτι ακόμα: ότι η μοίρα των ανθρώπων και των κοινωνιών έχει καταγραφεί λεπτομερώς στην ιστορία της πραγματικής λογοτεχνίας και όποιος θέλει να διερωτηθεί γι' αυτήν, όποιος θέλει να την αλλάξει, αργά ή γρήγορα θα προσφύγει και στις σελίδες της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Περιεχόμενα Καρλ Σάντμπεργκ, Έννομη του θανάτου μεσονύχτια ώρα Ζ. Δ. Αϊναλής, Εισαγωγή Αντί προλόγου: Ρέντσο Νοβατόρε, Πλάνητες του πνεύματος Αλέξανδρος Γκέρτσεν, Π. Ζ. Προυντόν (Αποσπάσματα) Εμίλ Ζολά, Προυντόν και Κουρμπέ Πιοτρ Κροπότκιν, Σχετικά με τον μηδενισμό και το μυθιστόρημα "Πατέρες και γιοι" του Τουργκένιεφ Πιοτρ Κροπότκιν, Ντοστογιέφσκι Οκτάβ Μιρμπώ, Ένας τρελός Πωλ Αντάμ, Εγκώμιο του Ραβασόλ Έμμα Γκόλντμαν, Χένρικ Ίψεν. Ένας εχθρός της κοινωνίας Έμμα Γκόλντμαν, Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς. Εκεί όπου δεν υπάρχει τίποτα Έμμα Γκόλντμαν, Το ρώσικο θέατρο: Λέων Τολστόι. Η δύναμη του σκότους Γκούσταβ Λαντάουερ, Λέων Νικολάγιεβιτς Τολστόι Λουίτζι Γκαλεάνι, Λέων Τολστόι (1828-1910) Ιππόλυτος Χάβελ, Ένας ανήθικος συγγραφέας Αλέξανδρος Μπλοκ, Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν Κώστας Δεσποινιάδης, Επίμετρο "Αναρχικοί και Λογοτεχνία" ......................................................KAI Ενα κειμενάκι {τόσο ντοστογιεφσκικό τού Λαφάργκ Πού βρήκα τόν πανικόβιο εαυτό μου μέσα σ/αυτό={{{Υγιής στο σώμα και το πνεύμα, αυτοκτονώ, πριν τα ανελέητα γεράματα, που θα μου αφαιρέσουν μία - μία όλες τις ηδονές και τις χαρές της ύπαρξης και θα μ' απογυμνώσουν απ' τις φυσικές και πνευματικές μου δυνάμεις, παραλύσουν την αποφασιστικότητα, καταστρέψουν τη θέλησή μου και με κάνουν βάρος για μένα τον ίδιο και για τους άλλους. Εδώ και χρόνια ανέλαβα την υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου να μην περάσω τα εβδομήντα ... Ζήτω ο Κομμουνισμός! Ζήτω ο Διεθνής Σοσιαλισμός!}}- - - -Ταξίδια μέσω της Γαλλίας και της Ιταλίας είναι η ταξιδιωτική λογοτεχνία του Tobias Smollett που δημοσιεύθηκε το 1766. Αφού υπέστη την απώλεια του μοναδικού του παιδιού, της 15χρονης Ελισάβετ, τον Απρίλιο του 1763, ο Smollett έφυγε από την Αγγλία τον Ιούνιο εκείνου του έτους. Μαζί με τη σύζυγό του ταξίδεψε στη Γαλλία στη Νίκαια . Το φθινόπωρο του επόμενου έτους επισκέφθηκε τη Γένοβα , τη Ρώμη , τη Φλωρεντία και άλλες πόλεις της Ιταλίας. Μετά τη διαμονή του στη Νίκαια για το χειμώνα επέστρεψε στο Λονδίνο μέχρι τον Ιούνιο του 1765. Ταξίδια μέσω της Γαλλίας και της Ιταλίας είναι ο απολογισμός αυτού του ταξιδιού. Ο Smollett περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια τα φυσικά φαινόμενα, την ιστορία, την κοινωνική ζωή, την οικονομία, τη διατροφή και τα ηθικά των τόπων που επισκέφθηκε. Ο Smollett είχε μια ζωντανή και περιπετειώδη περιέργεια και, όπως αποδεικνύουν τα μυθιστορήματά του, ένα πολύ γρήγορο μάτι. Πρόβλεψε τα ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΙΚΑ πλεονεκτήματα των Καννών ,ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ έπειτα ένα μικρό χωριό, ΚΑΤΑΛΗΛΟ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ και τις δυνατότητες του δρόμου Corniche[ΠΑΡΑΛΙΑ] . Η γραφή συχνά χαρακτηρίζεται από μελαγχολικά, σφοδρή οξύτητα και αμφιβολία. Ο Smollett διαμαρτύρεται με τους κηδεμόνες, τους ποδοσφαιριστές και τους άλλους ταξιδιώτες και κατέχει πολλούς αλλοδαπούς (αν και δεν είναι όλοι) που συναντά με περιφρόνηση. Εκφράζει την ρωμαιοκαθολική πίστη, τη μονομαχία , την ασήμαντη και περήφανη αριστοκρατία, τις εγχώριες ρυθμίσεις όπως το cicisbeo και πολλά άλλα γαλλικά και ιταλικά έθιμα. Ο Laurence Sterne , Ό οποίος συναντήθηκε με τον Smollett στην Ιταλία, σατίρισε την λανθασμένη στάση του Smollett στο χαρακτήρα του Smelfungus σε ένα δικό του βιβλίο που ήταν και αυτο κατι σαν κριτική σε αυτο το συναισθηματικό ταξίδι μέσω της Γαλλίας και της Ιταλίας , το οποίο γράφτηκε εν μέρει ως απάντηση στο βιβλίο του Smollett... ο οποίος πάντα έβλεπε το κάθε κράτος ως ανεπιθύμητο, περιττό και επιβλαβές. {μονο τα έθνη σεβόταν όχι τα κράτη] Το χρονοδιάγραμμα του αναρχισμού εκτείνεται στην προϊστορία όταν οι άνθρωποι ζούσαν σε αναρχικές κοινωνίες πολύ πριν από την ίδρυση επίσημων κρατών, βασιλείων ή αυτοκρατοριών . Με την άνοδο των οργανωμένων ιεραρχικών σωμάτων, ο σκεπτικισμός απέναντι στην εξουσία αυξήθηκε επίσης, αλλά μόλις τον 19ο αιώνα σχηματίστηκε ένα αυτοσυνείδητο πολιτικό κίνημα. Κατά το τελευταίο μισό του 19ου και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, το αναρχικό κίνημα άκμασε στα περισσότερα μέρη του κόσμου και είχε σημαντικό ρόλο στους αγώνες των εργαζομένων για χειραφέτηση...Ποιες είναι οι χρήσεις του αναρχισμού;[ΚΑΤΑ ΤΟΝ T.SMOLLET?] Η σύντομη απάντηση είναι "όχι πολλές." Παρόλο που οι αναρχικοί έχουν συχνά κίνητρα από αντάξια φιλοδοξίες και ενίοτε έκαναν συνειδητοποίηση των κρίσιμων ζητημάτων, γενικά ο αναρχισμός είναι ένας αναποτελεσματικός τρόπος βελτίωσης του κόσμου. Οι αναρχικοί είναι καλύτεροι ονειροπόλοι από τους δράστες, και η πολιτική είναι η τέχνη του δυνατού. Παρόλο που μπορεί να απογοητεύσει πολλούς στα αριστερά, ένα επιτυχημένο κίνημα απαιτεί συμβιβασμό, οργάνωση και ναι, ακόμη και ηγεσία, για να κάνουμε πραγματικά πράγματα. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές και ιστορικές εκδηλώσεις του αναρχισμού, αλλά το χαρακτηρισμό όλων είναι απόρριψη της εξουσίας και της ιεραρχίας. Οι αναρχικοί ονειρεύονται έναν κόσμο χωρίς κράτη, παραδοσιακές πολιτικές οργανώσεις ή οποιαδήποτε άλλη δομή που περιορίζει την ατομική ελευθερία. Επειδή μοιράζονται αυτές τις πεποιθήσεις και τους στόχους με τους ελευθεριακούς, οι αναρχικοί εύκολα μπερδεύονται μαζί τους. Στο αμερικανικό πλαίσιο, τουλάχιστον, η κύρια διάκριση μεταξύ των δύο αφορά τον καπιταλισμό: οι αναρχικοί την θεωρούν ως εγγενώς καταναγκαστικές, ενώ οι ελευθεριανοί το σέβονται ως την ενσάρκωση και τον θεματοφύλακα των ατομικών δικαιωμάτων. Αυτό οδήγησε την πρώην να θεωρηθεί ως αριστερή πτέρυγα και η δεύτερη ως δεξιά, αλλά στην πραγματικότητα, Κατά τη διάρκεια του τέλους του δέκατου ένατου και των αρχών του εικοστού αιώνα, η απόρριψη των παραδοσιακών πολιτικών οργανώσεων και δραστηριοτήτων από τον αναρχισμό οδήγησε στη συμμετοχή του σε διάφορες εξεγέρσεις και εξεγέρσεις, η σημαντικότερη από τις οποίες ήταν η Κομμούνα των Παρισίων. Οι αναρχικοί συσχετίστηκαν επίσης με την «προπαγάνδα της πράξης» - «αυθόρμητες» και «εθελοντικές» πράξεις που αντανακλούσαν τη δύναμη του ατόμου και είχαν σχεδιαστεί για να εμπνεύσουν τους άλλους. Παρόλο που οι ενέργειες αυτές δεν είναι απαραίτητο να είναι βίαιες, ήταν συχνά: κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι αναρχικοί ήταν υπεύθυνοι για μια σειρά θεαματικών δολοφονιών και βομβιστικών επιθέσεων. Ένας Τσάρος της Ρωσίας, οι πρόεδροι της Ιταλίας και της Γαλλίας, οι βασιλιάδες της Πορτογαλίας και της Ελλάδας, και ένας πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έκαναν όλα τα πράγματα στα χέρια των αναρχικών. Παρά την συχνά θεαματική φύση τους, οι αναρχικές δραστηριότητες ήταν σχεδόν ομοιόμορφα ανεπιτυχείς. Για παράδειγμα, η έλλειψη εσωτερικής οργάνωσης, ηγεσίας ή συμφωνημένων στόχων της Κομμουνιστικής Κομμούνας την άφηνε να καταπολεμήσει και να είναι ευάλωτη στην αντεπίθεση. καταστράφηκε άγρια από τις δυνάμεις της αντεπανάστασης. Το πιο άμεσο αποτέλεσμα των δολοφονιών και των βομβαρδισμών, εν τω μεταξύ, ήταν να παρασχεθούν στους συντηρητικούς μια λογική για την εφαρμογή κατασταλτικών μέτρων εναντίον ολόκληρης της αριστεράς. Η αναποτελεσματική φύση του αναρχισμού (συμπεριλαμβανομένων των βιαιοπραγιών που συχνά συνεπάγεται) και άλλα ουτοπικά κινήματα οδήγησαν περισσότερο στα αριστερά για να απομακρυνθούν από αυτά από τα τέλη του 19ου αιώνα και αντ 'αυτού να επικεντρώσουν τις ενέργειές τους στη δημιουργία οργανωμένων και πειθαρχημένων κομμάτων και συνδικάτων. Ο Λένιν εντόπισε τους αναρχικούς και άλλους «αριστερών κομμουνιστών» ως θύματα μιας «παιδικής διαταραχής, ανίκανης επιμονής, οργάνωσης, πειθαρχίας και σταθερότητας». Οι προσπάθειές τους, είπε, ήταν πρόωρες και αντιπαραγωγικές: «Ο αναρχισμός δεν ήταν σπάνια ένα είδος τιμωρία για τις ευκαιριακές αμαρτίες του εργατικού κινήματος ". Στην Ευρώπη, η επίμονη και αποτελεσματική πολιτική οργάνωση επέτρεψε στα μη αναρχικά αριστερά κινήματα να μετατρέψουν την εργατική τάξη σε μια ισχυρή πολιτική δύναμη που τελικά θα μπορούσε να εξαναγκάσειπαλαιό καθεστώς να αποδεχθεί τον εκδημοκρατισμό και τουλάχιστον κάποια δημόσια κοινωνική πρόνοια. Και στη Ρωσία, φυσικά, η οργάνωση και η πειθαρχία επέτρεψαν στον Λένιν και στη μπάντα των κομμουνιστών να εκμεταλλευτούν άμεσα την εξουσία κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, τα σοσιαλιστικά κόμματα έγιναν τα εμπόδια της δημοκρατίας σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Η υπεράσπιση της δημοκρατίας σήμαινε ότι οι σοσιαλιστές χρειάζονταν να κερδίσουν εκλογές και να προσελκύσουν την υποστήριξη της πλειοψηφίας, η οποία με τη σειρά της θα απαιτούσε συμβιβασμούς, συμβιβασμούς και υπομονή - καμία από τις οποίες δεν απευθυνόταν σε αναρχικούς. Και κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, οι αναρχικοί επέστρεψαν να επιτεθούν στην κυρίαρχη τάξη, αν και ήταν πλέον δημοκρατική, στην οποία οι σοσιαλιστές διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο. Πράγματι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι αναρχικοί όχι μόνο ασχολήθηκαν με εξεγέρσεις, εξεγέρσεις και άλλες βίαιες δραστηριότητες, αλλά επιτέθηκαν και στην «ταραχή» και στη «μετριοπάθεια» των αριστερών που υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία. Παρόλο που είναι βεβαίως αλήθεια ότι η δημοκρατία του Μεσοπολέμου αντιμετώπισε ισχυρότερους εχθρούς στα δεξιά παρά στα αριστερά κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, Μετά το 1945, το παραδοσιακό, ιδιαίτερα σοσιαλδημοκρατικό, αριστερό βοήθησε στη δημιουργία μεταπολεμικής διαταγής που υποκρύπτει μια άνευ προηγουμένου περίοδο ενοποιημένης δημοκρατίας, οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής σταθερότητας στην Ευρώπη και τη Δύση. Παρόλα αυτά, από τη δεκαετία του 1960, πολλά κινήματα με «ανατολικο-επηρεασμένο» και «αντιλαϊκό» (συμπεριλαμβανομένων των πανκ και των Yippies στις Ηνωμένες Πολιτείες και των καταλήψεων σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις) που επιτέθηκαν στην κυρίαρχη "αστική, καπιταλιστική" τάξη εξερράγησαν στη σκηνή. Παρόλο που τα κινήματα αυτά έφεραν σημαντικά ζητήματα -ιδιαίτερα την ανάγκη να ξεπεράσουν τα πολιτικά και οικονομικά επιτεύγματα της μεταπολεμικής τάξης για να εξετάσουν και κοινωνικά προβλήματα και αδικίες - παρουσίασαν επίσης ορισμένες αξιοσημείωτες παθολογίες. Μερικοί επαίνεσαν τους ομολόγους του Χο Τσι Μιν, Μάο Τσε Τουνγκ, και ο Φιντέλ Κάστρο - σχεδόν εικόνες ελευθερίας - και έδειξαν περιφρόνηση για την κοινή γνώμη και για τις "μάζες" που δεν μοιράστηκαν το όραμά τους για τον κόσμο. Επιπλέον, αν και έντονη στην απόρριψη της σύγχρονης τάξης, αυτά τα κινήματα δεν είχαν κανένα ρεαλιστικό σχέδιο για την αλλαγή του και μόνο αόριστες και συχνά απολιτικές εναλλακτικές λύσεις που προσφέρουν. Όπως είπε κάποτε ο Φρανσουά Μιτεράν, οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του Μαΐου του 1968, όταν «ήθελαν να εξηγήσουν τα κίνητρα πίσω από τις διαδηλώσεις τους». . . τι μι-μσς του οιονεί μαρξισμού, ποιο ζιζάνιο, ποια σύγχυση. " Όπως είπε κάποτε ο Φρανσουά Μιτεράν, οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του Μαΐου του 1968, όταν «ήθελαν να εξηγήσουν τα κίνητρα πίσω από τις διαδηλώσεις τους». . . τι μι-μσς του οιονεί μαρξισμού, ποιο ζιζάνιο, ποια σύγχυση. " Όπως είπε κάποτε ο Φρανσουά Μιτεράν, οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του Μαΐου του 1968, όταν «ήθελαν να εξηγήσουν τα κίνητρα πίσω από τις διαδηλώσεις τους». . . τι μι-μσς του οιονεί μαρξισμού, ποιο ζιζάνιο, ποια σύγχυση. " Στα τέλη του εικοστού αιώνα, τα αναρχικά επηρεασμένα κινήματα επανεμφανίστηκαν στα αριστερά, συχνά κάτω από το έμβλημα της αντι-παγκοσμιοποίησης. Για μια ακόμη φορά, αυτές οι κινήσεις υπογράμμισαν ορισμένα κρίσιμα ζητήματα, κυρίως αυξανόμενη ανισότητα και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αλλά δεν μπορούσαν να προσφέρουν τίποτα πέρα από αυτό. Πολλοί επικριτές, παραδείγματος χάριν, έχουν καταλήξει σε παραλληλισμούς μεταξύ της ουσιαστικής επιρροής που απολαμβάνει μια ποικιλία από δεξιές ομάδες στην Αμερική και της θεατρικής και εφήμερης επίδρασης του κινήματος Occupy. Στο πρόσφατο βιβλίο του, ο Barney Frank, για παράδειγμα, έρχεται σε αντίθεση με την επίμονη διοργάνωση της Εθνικής Ομοσπονδίας Τουφέλεων και την ικανότητά της να κινητοποιεί υποστηρικτές για να πλημμυρίζουν τα γραφεία των βουλευτών με επιστολές και προσκλήσεις και να ψηφίσει ως μπλοκ, με την κλίση πολλών στα αριστερά "Κρατήστε δημόσιες διαδηλώσεις, στην οποία συναντιούνται άνθρωποι για να διαβεβαιώνουν ο ένας τον άλλον τις πεποιθήσεις τους ». Ο Frank ισχυρίζεται ότι« εάν ενδιαφέρεστε βαθιά για ένα θέμα και ασχολείστε με μια ομαδική δραστηριότητα εκ μέρους του, που είναι διασκεδαστική και εμπνευσμένη και ενισχύει το αίσθημα αλληλεγγύης με άλλους . . . σίγουρα δεν κάνεις τίποτα καλό. " Αν και είναι snarky, ο Frank είναι θεμελιωδώς σωστός. Αν και ο σκεπτικισμός του αναρχισμού της εξουσίας και της ιεραρχίας και η επιθυμία του να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο είναι αξιοθαύμαστο, το ανιθαγενές του, απολιτικό όραμα αυτού του κόσμου είναι επικίνδυνο και η τακτική του είναι αναποτελεσματική. Επιπλέον, πολύ συχνά αυτό το όραμα οδήγησε αναρχικούς στην απόρριψη της δημοκρατίας, καθώς η πλειοψηφία των πολιτών έχει αποδείξει με συνέπεια ότι δεν την κατανοούν. Πολύ συχνά οι τακτικές του αναρχισμού χρησίμευσαν κυρίως για να διαλυθούν οι ενέργειες του αριστερού και να τον αφήσουν ευάλωτο σε επίθεση από τους καλύτερα οργανωμένους ομολόγους του στα δεξιά. Ενώ οι αναρχικοί είναι σωστοί για να μας υπενθυμίσουν ότι το αριστερό πρέπει να ονειρευτεί, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι πρέπει επίσης να κάνει . Μια αριστερά που επικρίνει την υπάρχουσα τάξη χωρίς να προσφέρει ρεαλιστικά σχέδια για την αλλαγή της ή γενικά ελκυστικές εναλλακτικές λύσεις απέναντί της, θα είναι πάντοτε νικημένη από τους αντιπάλους της..
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023
|
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2023
Benjamin FranksΠαρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΕ ΜΟΝΟ ΤΥΠΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ[ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΚΛΕΨΙΕΣ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ] ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΟΤΑΝ Η ΒΟΥΛΗ ΨΗΦΗΣΕ ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΡΙΤΣΗ {ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ}τότε ο νόμος αυτός παρέμεινε μη εφαρμοσταίος έστω και αν πέρασε στη βουλή ως νομοσχέδιο.ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΑΚΟΖΜΗΤΙΚΑ.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Κυριακή 31 Μαΐου 2020
{ΠΟΡΦΥΡΑ ΔΕΙΛΗΝΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ Μεγάλης παράδοσης τού αναρχισμού[ΙΤΑΛΙΑ]-Εκδότες της αναρχοσατιρικής μας μπροσούρας OI Αριστόφρων Πάλμαρης,Γοδεφρείδος Μοντεκούκολης & Θεόφραστος Σακελοδάμων - Ο καπιταλισμός είναι κομμουνισμός.Στηριζεται επάνω σε ανθρώπους που δεν έχουν περιουσίες και όμως παίρνουν δάνεια μέσω γνωριμιών και κατόπιν παίρνει τα λεφτά εκείνων που έχουν απτές περιουσίες προκειμένου να αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια........... THN ΦΙΜΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΛΡΙΚΕ-ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΒΑΣΟΛ ΕΦΙΜΩΣΑΝ-KAΛOI ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΝΙΑ[ΩΝΑΣΗΣ,ΛΑΤΣΗΣ] ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΛΑΝΕ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ-ΣΑΥΤΑ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΟΥΛΡΙΚΕ ΜΑΪΝΧΟΦ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ[ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ] +=«Κοιμήσου ήσυχα καλοζωισμένε και αποχαυνωμένε κόσμε της μεγάλης Γερμανίας. Και σεις από την υπόλοιπη Ευρώπη, οι υγιώς σκεπτόμενοι. Κοιμηθείτε ήσυχα σαν πεθαμένοι. Η κραυγή μου δεν θα σας ξυπνήσει. Δεν ξυπνούν ποτέ οι κάτοικοι ενός νεκροταφείου. Όσοι αγανακτήσουν θα ξεσηκωθούν, είμαι σίγουρη. Θα είναι εκείνοι που δουλεύουν ολημερίς, εκείνοι που τους σακατεύετε σωματικά για να μην μπορούν να σκεφτούν, όλοι οι μετανάστες: Τούρκοι, Ισπανοί, Έλληνες, Άραβες κι όλοι οι άλλοι εξαθλιωμένοι και προδομένοι της Ευρώπης και μαζί με αυτούς και οι γυναίκες που δέχτηκαν την καταπίεση, τον εξευτελισμό και την εκμετάλλευση. Όλες αυτές θα μάθουν γιατί με κρατάτε εδώ μέσα και γιατί το κράτος σας θέλει να με δολοφονήσει σα μάγισσα του μεσαίωνα. Για σας, την εξουσία, υπάρχουν ακόμη και σήμερα μάγισσες που πρέπει να καθηλώνονται μπροστά στους αργαλειούς, στις μηχανές, στις πρέσες, τις γραμμές παραγωγής, μέσα στο θόρυβο και τις διαταγές. Και γκάπα γκουπ πρέσα, σφυρί, τρυπάνι, κινητήρας, καζάνια, φωνές και θόρυβος. Θόρυβος, φτάνει πια με τη σιωπή, πρέσα, σφυρί, τρυπάνι, καζάνια, αέριο και θόρυβο. Το αέριο, βγαίνει αέριο, εμετός, αηδία. Η αλυσίδα της παραγωγής έχει το δικό της ρυθμό. Δεν υπάρχει πια χρόνος, μόνο ρυθμός. Ρυθμός. Σταματήστε τις μηχανές. Ησυχία. Τι υπέροχο πράγμα η σιωπή. Ευχαριστώ δεσμοφύλακες που μου χαρίσατε αυτή την απίθανη και σπάνια απόλαυση της σιωπής. Το απόλυτο. Τι απόλαυση για όλες μου τις αισθήσεις! Σα να μοιάζει να βρίσκομαι στον παράδεισο. Δεσμοφύλακες, δικαστικοί, κομματάρχες σας αγνοώ όλους. Δεν θα μπορέσετε να με βγάλετε από εδώ μέσα τρελή εκτός κι αν με σκοτώσετε. Μα το μυαλό μου θα είναι καθαρό, θα είμαι απόλυτα υγιής κι όλοι θα ξέρουν με σιγουριά ότι εσείς είστε οι δολοφόνοι, μια κυβέρνηση, ένα κράτος δολοφόνων.».. .......ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΕΙ [ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΙ ΤΟ ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΟ]ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΛΙΑ [ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΟΝΟ ΑΓΓΕΛΕΣ].ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΟΣ [Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ] ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΡΑΤΟΣ [ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ..............Στην ισλανδία βάζουνε στη φυλακή τους τραπεζίτες ενω εδώ..τους αναθέτουνε υψηλά πόστα .ΟΛΟΙ ΑΥΤΟι ΕΔΩΣΑΝ ΑΜΕΛΕΤηΤΩΣ ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ[ομάδες] ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ [κατόπιν] ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑ ΦΘΗΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΥΦΕΚΙΣΤΟΥΝ ..ΦΙΓΟΥΡΑΡΟΥΝ ΣΕ ΥΨΗΛΟΘΕΣΙΕΣ & ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΑΛΑΖΟΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΡΙΝΟΥΝ.............O KOBINT ΕINAI Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΚΑΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ................................................... Απ' το κείμενό του αυτό που δημοσιεύτηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1919 στο περιοδικό Iconoclasta, ερχόμαστε κατευθείαν σε επαφή με το ωραίο του πνεύμα, τη δύναμη της σκέψης του, την αγάπη του για τον Φρειδερίκο Νίτσε, την ποίηση, τους έρωτες και τους δαίμονες που ορίζουν τον ίδιο τον αγωνιστή και τον κρίσιμο λόγο του. Αντιγράφω μέσα απ' το βιβλίο: Ο ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΤΗΣ [Iconoclasta, Πιστόια, ν. 10, 26 Νοεμβρίου 1919] Η ελευθερία μου και τα δικαιώματά μου είναι τόσα όσα και η ισχύς μου. Ακόμη και την ευτυχία και τη μεγαλοσύνη θα τις έχω μόνο στο μέτρο της δύναμής μου! Ο Απαλλοτριωτής είναι η πιο ωραία αρσενική φιγούρα, απροκατάληπτη και αρρενωπή που συνάντησα ποτέ στον Αναρχισμό. Αυτός είναι που δεν έχει τίποτε να περιμένει. Αυτός είναι που δεν έχει κανένα βωμό για να θυσιαστεί. Αυτός δοξάζει μονάχα τη Ζωή με τη φιλοσοφία της Δράσης. Τον γνώρισα σε ένα μακρινό αυγουστιάτικο μεσημέρι ενώ ο ήλιος μετέτρεπε σε χρυσάφι την πρασινίζουσα φύση, που γιορτινή και αρωματισμένη τραγουδούσε εύθυμα τραγούδια παγανιστικής ομορφιάς. Μου είπε: "Ήμουν πάντα ένα πνεύμα ανήσυχο, περιπλανώμενο και εξεγερμένο. Μελέτησα τους ανθρώπους και την ψυχή τους τόσο σε βιβλία όσο και στην πραγματικότητα. Αυτό που βρήκα ήταν ένα αμάλγαμα κωμικού, αγοραίου και δειλίας. Από όλα αυτά μου έμεινε μια αίσθηση ναυτίας. Από τη μία κυριαρχούν τα απειλητικά ηθικά φαντάσματα δημιουργημένα από το ψέμα και την υποκρισία. Από την άλλη τα κτήνη προς θυσία που λατρεύουν με φανατισμό και δειλία. Αυτός είναι ο κόσμος των ανθρώπων. Αυτή είναι η ανθρωπότητα. Για αυτό τον κόσμο, για αυτούς τους ανθρώπους, για αυτή την ανθρωπότητα εγώ αισθάνομαι απέχθεια. Πληβείοι και αστοί είναι ισότιμοι. Αμφότεροι είναι άξιοι. Ο σοσιαλισμός δεν είναι αυτής της γνώμης. Αυτός ανακάλυψε το καλό και το κακό. Και για να καταστρέψει αυτούς τους δυο ανταγωνισμούς δημιούργησε δυο άλλα φαντάσματα: Ισότητα και Αδελφότητα μεταξύ των ανθρώπων... Αλλά οι άνθρωποι θα είναι ίσοι απέναντι στο κράτος και ελεύθεροι στο Σοσιαλισμό... Αυτός -ο σοσιαλισμός- απαρνήθηκε τη Δύναμη, τη Νεότητα, τον Πόλεμο! Αλλά όταν οι αστοί, οι άθλιοι του πνεύματος, δεν θέλουν να ξέρουν ότι είναι ίσοι με τους πληβείους, τους άθλιους της σάρκας, τότε ακόμη και ο σοσιαλισμός δέχεται, κλαψουρίζοντας, τον πόλεμο. Ναι, ακόμη και ο σοσιαλισμός δέχεται τους φόνους και τις απαλλοτριώσεις. Αλλά στο όνομα ενός ιδανικού ισότητας και ανθρώπινης αδελφότητας... Από εκείνη την άγια αδελφότητα που ξεκίνησαν οι Κάιν και Άβελ!... Μα με το σοσιαλισμό σκέφτεται κανείς κατά το ήμισυ, ελευθερώνεται κατά το ήμισυ, ζει τα μισά!... Ο σοσιαλισμός είναι αδιαλλαξία, είναι ανικανότητα να ζεις, είναι η πίστη στο φόβο. Εγώ πάω πιο πέρα! Ο σοσιαλισμός θεώρησε καλό την ισότητα και κακό την ανισότητα. Καλοί οι δούλοι, κακοί οι τύραννοι. Εγώ διέσχισα το κατώφλι του καλού και του κακού για να ζήσω έντονα τη ζωή μου. Εγώ ζω σήμερα και δεν μπορώ να περιμένω το αύριο. Η αναμονή είναι για τους λαούς και την ανθρωπότητα, γι' αυτό και δεν είναι δικιά μου δουλειά. Το μέλλον είναι η μάσκα του φόβου. Το θάρρος και η δύναμη δεν έχουν μέλλον για τον απλό λόγο ότι τα ίδια είναι το μέλλον, που εξεγείρεται ενάντια στο παρελθόν καταστρέφοντάς το. Η καθαρότητα της ζωής εξελίσσεται μόνο με την ευγένεια του θάρρους, που είναι η φιλοσοφία της δράσης". Παρατήρησα: "Η καθαρότητα αυτής της ζωής μου φαίνεται να πλησιάζει το έγκλημα!" Απάντησε: "Το έγκλημα είναι ανώτατη σύνθεση ελευθερίας και ζωής. Ο ηθικός κόσμος είναι ο κόσμος των φαντασμάτων. Εκεί υπάρχουν φαντάσματα και σκιές φαντασμάτων: εκεί υπάρχει το Ιδεατό, η οικουμενική Αγάπη, το Μέλλον. Ιδού η σκιά των φαντασμάτων: εκεί υπάρχει άγνοια, φόβος, δειλία. Βαθύ σκοτάδι. Σκοτάδι αιώνιο, ίσως. Και εγώ έζησα για μια μέρα, εκεί στη φρικτή και ρυπαρή φυλακή. Έπειτα οπλίστηκα με έναν ιερό πυρσό για να κάψω τα φαντάσματα και να βιάσω τη νύχτα. Όταν έφτασα μπρος στα σκουριασμένα κάγκελα του καλού και του κακού, τα γκρέμισα μανιασμένα και διέσχισα το κατώφλι. Η αστική τάξη μού πέταξε το ηθικό της ανάθεμα και ο ηλίθιος λαός την ηθική του κατάρα. Μα και οι μεν και οι δε, είναι ανθρωπότητα. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος. Η ανθρωπότητα είναι ο εχθρός μου. Αυτή θέλει να με σφίξει μέσα στα χιλιάδες της τρομερά πλοκάμια. Εγώ ψάχνω μόνο να αποσπάσω απ' αυτή ό,τι καλύπτει τις επιθυμίες μου. Είμαστε σε πόλεμο! Ό,τι έχω τη δύναμη να αποσπάσω, είναι δικό μου. Και ό,τι είναι δικό μου το θυσιάζω στο βωμό της ελευθερίας μου και της ζωής μου. Εκείνης της ζωής μου που αισθάνομαι να πάλλεται μέσα στις φοβερές φλόγες που μου καίνε την καρδιά, ανάμεσα σ' εκείνο τον άγριο σπαραγμό όλου μου του είναι, που φουσκώνει την καρδιά μου με θεϊκές καταιγίδες και κάνει να αντηχούν στο πνεύμα εκκωφαντικές πολεμικές φανφάρες και πολυφωνικές συμφωνίες μιας ανώτερης αγάπης, παράξενης και άγνωστης, που γεμίζει τις φλέβες με αίμα θεριεμένο και δυνατό, το οποίο σκορπίζεται στο σύνολο των μυών μου, των νεύρων και της σάρκας μου, δονήσεις διαβολικές μιας χαρούμενης επέκτασης, εκείνης της ζωής μου που διαβλέπω μέσω των τρελών οραμάτων των φανταστικών μου ονείρων, που χρειάζεται και λαχταρά αιώνια εξέλιξη. Το σύνθημά μου είναι να περπατώ απαλλοτριώνοντας και καίγοντας, αφήνοντας πίσω μου ουρλιαχτά ηθικών προσβολών και κομμάτια παλιών αντικειμένων να καπνίζουν. Όταν οι άνθρωποι δεν θα κατέχουν πια τα ηθικά πλούτη -μοναδικοί πραγματικοί θησαυροί όντως απαραβίαστοι- τότε θα πετάξω τα αντικλείδια μου. Όταν στον κόσμο δεν θα υπάρχουν πια φαντάσματα, θα πετάξω τον πυρσό μου. Αλλά αυτό το μέλλον είναι μακρινό, αλλά ίσως και να μην είναι! Και εγώ είμαι ένας γιος αυτού του μακρινού μέλλοντος, θεμελιωμένο σε αυτό τον κόσμο πάνω στο Τυχαίο, στην ισχύ τού οποίου εγώ υποκλίνομαι". Έτσι μου είπε ο Απαλλοτριωτής σ' εκείνο το μακρινό αυγουστιάτικο μεσημέρι, ενώ ο ήλιος μετέτρεπε σε χρυσάφι την πρασινίζουσα Φύση, που, γιορτινή και αρωματισμένη, τραγουδούσε χαρούμενα τραγούδια παγανιστικής ομορφιάς[ΝΟΒΑΤΟΡΕ].
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΤΑΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΤΖΩΝ ΦΑΝΤΕ«Μια στο τόσο έρχεται στο μυαλό μου,
/ ξαπλωμένος σ’ εκείνο το κρεβάτι, τυφλός,
/ να τον ακρωτηριάζουν κομμάτι κομμάτι,
/ σαν ένα μικρόσωμο μπουλντόγκ. /
Οι νοσοκόμες να περνούν, τραβώντας / τις κουρτίνες, τα στόρια, τα σεντόνια./
Κοιτάζοντας αν ήταν ακόμη ζωντανός
./ Το παιδί από το Κολοράντο./ Το παλικάρι του American Mercury. /
Το κακό καθολικό τέκνο του Μένκεν.
/ Πήγε στο Χόλιγουντ. / Κι έπαιξε στην ακτή κορόνα γράμματα
. / Τον πετσόκοψαν. / Κομμάτι, κομμάτι, κομμάτι / μέχρι που δεν έμεινε τίποτα.
Ποτέ δεν έμαθε ότι έγινε διάσημος. / Αναρωτιέμαι αν θα έδινε δεκάρα. /
Νομίζω πως θα έδινε. / Τζον, τώρα είσαι φίρμα.
/ Σε κατέταξαν στα Αιώνια Βιβλία, / πλάι στον Ντοστογιέφσκι, /
στον Τολστόι, και στον δικό σου / τον Σέργουντ Άντερσον. / Σου το ’πα. / Και μου ’πες, “δεν θα ’λεγες / ψέματα σε έναν τυφλό, / έτσι δεν είναι;
” / Αχ, ούτε να το σκέφτεσαι, / μπουλντόγκ».
ITALIAN JOHN FANDE {FROM ABRUZO-IS MY GOD]-CHARLES BUKOVSKI
Οι ημερολογιακές σημειώσεις του Γκαίτε με τον τίτλο Το ταξίδι στην Ιταλία (1786-1787), που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποκαλύπτουν την επιθυμία του συγγραφέα να γνωρίσει την Ιταλία όχι ως μια νοσταλγική κατάσταση με ρίζες στα παιδικά του χρόνια αλλά ως ακατανίκητη ανάγκη να βιώσει την κλασική και την αναγεννησιακή τέχνη διευρύνοντας τον καλλιτεχνικό του ορίζοντα και κυρίως ανακαλύπτοντας τον πραγματικό εαυτό του.
Μαγεύεται από τη Βενετία αλλά ανυπομονεί να γνωρίσει τη Ρώμη και την κλασική αρχαιότητα. Συνεχίζει το ταξίδι στη Νάπολη και στη Σικελία, όπου για πρώτη φορά αντικρίζει γνήσια αρχαία ελληνικά κτίσματα και αντιλαμβάνεται τη διαφορά της ελληνικής τέχνης από τη ρωμαϊκή.
Οι παρατηρήσεις του όταν δεν περιορίζονται στο ενδιαφέρον του για την αρχαιότητα που την προσεγγίζει με την ευλάβεια προσκυνητή και την ευφορία εφήβου, διασταυρώνονται με προβληματισμούς εξαιρετικά επίκαιρους για τη ζωή και τη φιλοσοφία των ανθρώπων του Νότου οι οποίοι, παρά τη δύσκολη επιβίωσή τους, μοιάζουν να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, σε αντίθεση με τους ανθρώπους του σκοτεινού Βορρά.
«Μακάρι να μπορούσα να στείλω στους φίλους έστω μόνο μιαν ανάσα αυτής της ανάλαφρης ζωής! Για έναν Ιταλό τοultramontane είναι μια πολύ σκοτεινή εικόνα, αλλά κι εμένα μού φαίνεται τώρα αυτό το πέρα από τις Άλπεις ζοφερό».ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΙΚΕΝΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ
Οι ημερολογιακές σημειώσεις του Γκαίτε με τον τίτλο Το ταξίδι στην Ιταλία (1786-1787), που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποκαλύπτουν την επιθυμία του συγγραφέα να γνωρίσει την Ιταλία όχι ως μια νοσταλγική κατάσταση με ρίζες στα παιδικά του χρόνια αλλά ως ακατανίκητη ανάγκη να βιώσει την κλασική και την αναγεννησιακή τέχνη διευρύνοντας τον καλλιτεχνικό του ορίζοντα και κυρίως ανακαλύπτοντας τον πραγματικό εαυτό του. Μαγεύεται από τη Βενετία αλλά ανυπομονεί να γνωρίσει τη Ρώμη και την κλασική αρχαιότητα. Συνεχίζει το ταξίδι στη Νάπολη και στη Σικελία, όπου για πρώτη φορά αντικρίζει γνήσια αρχαία ελληνικά κτίσματα και αντιλαμβάνεται τη διαφορά της ελληνικής τέχνης από τη ρωμαϊκή.
Οι παρατηρήσεις του όταν δεν περιορίζονται στο ενδιαφέρον του για την αρχαιότητα που την προσεγγίζει με την ευλάβεια προσκυνητή και την ευφορία εφήβου, διασταυρώνονται με προβληματισμούς εξαιρετικά επίκαιρους για τη ζωή και τη φιλοσοφία των ανθρώπων του Νότου οι οποίοι, παρά τη δύσκολη επιβίωσή τους, μοιάζουν να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, σε αντίθεση με τους ανθρώπους του σκοτεινού Βορρά.
«Μακάρι να μπορούσα να στείλω στους φίλους έστω μόνο μιαν ανάσα αυτής της ανάλαφρης ζωής! Για έναν Ιταλό τοultramontane είναι μια πολύ σκοτεινή εικόνα, αλλά κι εμένα μού φαίνεται τώρα αυτό το πέρα από τις Άλπεις ζοφερό».ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΙΚΕΝΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ
ΚΑΙ ΣΧΕΔΩΝ ΥΔΡΟΒΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΙΤΑΛΙΑ.
ΕΝΩ Ο ΝΙΤΣΕ ΚΑΙ Ο ΔΟΥΜΑΣ ΜΕ ΠΙΟ ΖΟΦΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΠΡΑΟΥΝΙΝΓΚ - Comic Book Superfan
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2021
|
SAM DURANT. Propaganda of the . | The Strength of Architecture | From 1998ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΚΡΟ
Τρίτη 21 Ιουνίου 2016
ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΛΑΜΨΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΚΑΙ ΦΑΙΝΩΝΤΑΙ NΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΥΣΟΚΥΑΝΟ ΦΩΣ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑ ΕΞΑΠΑΝΤΟΣ ΣΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ . ΕΜΕΙΣ Καί κυρίως εμείς ΠΟΥ ζούμε ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΜΑΣ ενθυμώμενοι Υπέροχους ΧΩΡΟΥΣ EKΘΕΣΕΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΦΟΡΤΕ ΠΡΕΝΕΣΤΙΝΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ
- 325
- a-radio berlin
- a.l.f. frente de liberacion animal
- act for freedom now!
- agitasi
- anarchist news
- anarhija
- anti-civ.net
- apatris
- arm the spirit
- attaque
- autonomen den haag
- bite back
- black diamond prisoner support
- chronik
- Con el Fuego en las Pupilas
- contra info
- contra madriz
- crimethinc
- croce nera anarchica
- czarna teoria
- decolonise australia
- dialectical delinquents
- disaccords
- enough is enough!
- fire on the horizon
- ftp zine
- instinto salvaje
- irakunditxs
- isyandan
- it's going down
- jailbreaking
- la rebelión de las palabras
- lukáš borl // archiv (czech republic)
- montreal counter-information
- mpalothia
- network of revolutionary cells (srb)
- philly anti-capitalist
- plain words
- prostitutes' war group
- publicacion refractario
- radiofragmata
- revista negacion
- revolutionary action
- rewyldstl
- running wild
- sans attendre demain
- secours rouge
- slackbastard
- submedia
- takku
- the anarchist library
- theory without borders
- tormentas de fogo
- traces of fire
- turba negra
- urban guerilla
- warzone distro
- winter oak
- writeerror-
BBλέπω γύρω μου την ευδαιμονία από την οποία είμαι αποκλεισμένος. Η δυστυχία με μετέτρεψε σε δαίμονα
| EXELENT SAMPLES OF STREET ART IN VIA FLAMINIA IN ROME-Επιστολόχαρτο Ταχυδρομείο Yahoo |
| ||||
| PEINAOcchio-humor & Cartoons shared a post. | ||||
 |
Αγαπάς Μπουκόφσκι; Αγαπάς Φάντε!
Το «Ρώτα τη Σκόνη» του Τζον Φάντε κυκλοφορεί από τις εκδ. Μεταίχμιο τη ζωή του είναι ένα …»
POP ART
A B C
INSTALATION DE S.D.
-Λλινοτρυπίδα....Η....πορφυρό-δειλινό- σε- ηλιόλουστη- Ιταλία....Ε
|
|
|
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2023
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΕ ΜΟΝΟ ΤΥΠΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ[ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΚΛΕΨΙΕΣ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ] ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΟΤΑΝ Η ΒΟΥΛΗ ΨΗΦΗΣΕ ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΡΙΤΣΗ {ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ}τότε ο νόμος αυτός παρέμεινε μη εφαρμοσταίος έστω και αν πέρασε στη βουλή ως νομοσχέδιο.ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΑΚΟΖΜΗΤΙΚΑ.
Κυριακή 31 Μαΐου 2020
{ΠΟΡΦΥΡΑ ΔΕΙΛΗΝΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ Μεγάλης παράδοσης τού αναρχισμού[ΙΤΑΛΙΑ]-Εκδότες της αναρχοσατιρικής μας μπροσούρας OI Αριστόφρων Πάλμαρης,Γοδεφρείδος Μοντεκούκολης & Θεόφραστος Σακελοδάμων - Ο καπιταλισμός είναι κομμουνισμός.Στηριζεται επάνω σε ανθρώπους που δεν έχουν περιουσίες και όμως παίρνουν δάνεια μέσω γνωριμιών και κατόπιν παίρνει τα λεφτά εκείνων που έχουν απτές περιουσίες προκειμένου να αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια........... THN ΦΙΜΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΛΡΙΚΕ-ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΒΑΣΟΛ ΕΦΙΜΩΣΑΝ-KAΛOI ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΝΙΑ[ΩΝΑΣΗΣ,ΛΑΤΣΗΣ] ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΛΑΝΕ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ-ΣΑΥΤΑ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΟΥΛΡΙΚΕ ΜΑΪΝΧΟΦ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ[ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ] +=«Κοιμήσου ήσυχα καλοζωισμένε και αποχαυνωμένε κόσμε της μεγάλης Γερμανίας. Και σεις από την υπόλοιπη Ευρώπη, οι υγιώς σκεπτόμενοι. Κοιμηθείτε ήσυχα σαν πεθαμένοι. Η κραυγή μου δεν θα σας ξυπνήσει. Δεν ξυπνούν ποτέ οι κάτοικοι ενός νεκροταφείου. Όσοι αγανακτήσουν θα ξεσηκωθούν, είμαι σίγουρη. Θα είναι εκείνοι που δουλεύουν ολημερίς, εκείνοι που τους σακατεύετε σωματικά για να μην μπορούν να σκεφτούν, όλοι οι μετανάστες: Τούρκοι, Ισπανοί, Έλληνες, Άραβες κι όλοι οι άλλοι εξαθλιωμένοι και προδομένοι της Ευρώπης και μαζί με αυτούς και οι γυναίκες που δέχτηκαν την καταπίεση, τον εξευτελισμό και την εκμετάλλευση. Όλες αυτές θα μάθουν γιατί με κρατάτε εδώ μέσα και γιατί το κράτος σας θέλει να με δολοφονήσει σα μάγισσα του μεσαίωνα. Για σας, την εξουσία, υπάρχουν ακόμη και σήμερα μάγισσες που πρέπει να καθηλώνονται μπροστά στους αργαλειούς, στις μηχανές, στις πρέσες, τις γραμμές παραγωγής, μέσα στο θόρυβο και τις διαταγές. Και γκάπα γκουπ πρέσα, σφυρί, τρυπάνι, κινητήρας, καζάνια, φωνές και θόρυβος. Θόρυβος, φτάνει πια με τη σιωπή, πρέσα, σφυρί, τρυπάνι, καζάνια, αέριο και θόρυβο. Το αέριο, βγαίνει αέριο, εμετός, αηδία. Η αλυσίδα της παραγωγής έχει το δικό της ρυθμό. Δεν υπάρχει πια χρόνος, μόνο ρυθμός. Ρυθμός. Σταματήστε τις μηχανές. Ησυχία. Τι υπέροχο πράγμα η σιωπή. Ευχαριστώ δεσμοφύλακες που μου χαρίσατε αυτή την απίθανη και σπάνια απόλαυση της σιωπής. Το απόλυτο. Τι απόλαυση για όλες μου τις αισθήσεις! Σα να μοιάζει να βρίσκομαι στον παράδεισο. Δεσμοφύλακες, δικαστικοί, κομματάρχες σας αγνοώ όλους. Δεν θα μπορέσετε να με βγάλετε από εδώ μέσα τρελή εκτός κι αν με σκοτώσετε. Μα το μυαλό μου θα είναι καθαρό, θα είμαι απόλυτα υγιής κι όλοι θα ξέρουν με σιγουριά ότι εσείς είστε οι δολοφόνοι, μια κυβέρνηση, ένα κράτος δολοφόνων.».. .......ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΕΙ [ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΙ ΤΟ ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΟ]ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΛΙΑ [ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΟΝΟ ΑΓΓΕΛΕΣ].ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΟΣ [Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ] ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΡΑΤΟΣ [ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ..............Στην ισλανδία βάζουνε στη φυλακή τους τραπεζίτες ενω εδώ..τους αναθέτουνε υψηλά πόστα .ΟΛΟΙ ΑΥΤΟι ΕΔΩΣΑΝ ΑΜΕΛΕΤηΤΩΣ ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ[ομάδες] ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ [κατόπιν] ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑ ΦΘΗΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΥΦΕΚΙΣΤΟΥΝ ..ΦΙΓΟΥΡΑΡΟΥΝ ΣΕ ΥΨΗΛΟΘΕΣΙΕΣ & ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΑΛΑΖΟΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΡΙΝΟΥΝ.............O KOBINT ΕINAI Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΚΑΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ................................................... Απ' το κείμενό του αυτό που δημοσιεύτηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1919 στο περιοδικό Iconoclasta, ερχόμαστε κατευθείαν σε επαφή με το ωραίο του πνεύμα, τη δύναμη της σκέψης του, την αγάπη του για τον Φρειδερίκο Νίτσε, την ποίηση, τους έρωτες και τους δαίμονες που ορίζουν τον ίδιο τον αγωνιστή και τον κρίσιμο λόγο του. Αντιγράφω μέσα απ' το βιβλίο: Ο ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΤΗΣ [Iconoclasta, Πιστόια, ν. 10, 26 Νοεμβρίου 1919] Η ελευθερία μου και τα δικαιώματά μου είναι τόσα όσα και η ισχύς μου. Ακόμη και την ευτυχία και τη μεγαλοσύνη θα τις έχω μόνο στο μέτρο της δύναμής μου! Ο Απαλλοτριωτής είναι η πιο ωραία αρσενική φιγούρα, απροκατάληπτη και αρρενωπή που συνάντησα ποτέ στον Αναρχισμό. Αυτός είναι που δεν έχει τίποτε να περιμένει. Αυτός είναι που δεν έχει κανένα βωμό για να θυσιαστεί. Αυτός δοξάζει μονάχα τη Ζωή με τη φιλοσοφία της Δράσης. Τον γνώρισα σε ένα μακρινό αυγουστιάτικο μεσημέρι ενώ ο ήλιος μετέτρεπε σε χρυσάφι την πρασινίζουσα φύση, που γιορτινή και αρωματισμένη τραγουδούσε εύθυμα τραγούδια παγανιστικής ομορφιάς. Μου είπε: "Ήμουν πάντα ένα πνεύμα ανήσυχο, περιπλανώμενο και εξεγερμένο. Μελέτησα τους ανθρώπους και την ψυχή τους τόσο σε βιβλία όσο και στην πραγματικότητα. Αυτό που βρήκα ήταν ένα αμάλγαμα κωμικού, αγοραίου και δειλίας. Από όλα αυτά μου έμεινε μια αίσθηση ναυτίας. Από τη μία κυριαρχούν τα απειλητικά ηθικά φαντάσματα δημιουργημένα από το ψέμα και την υποκρισία. Από την άλλη τα κτήνη προς θυσία που λατρεύουν με φανατισμό και δειλία. Αυτός είναι ο κόσμος των ανθρώπων. Αυτή είναι η ανθρωπότητα. Για αυτό τον κόσμο, για αυτούς τους ανθρώπους, για αυτή την ανθρωπότητα εγώ αισθάνομαι απέχθεια. Πληβείοι και αστοί είναι ισότιμοι. Αμφότεροι είναι άξιοι. Ο σοσιαλισμός δεν είναι αυτής της γνώμης. Αυτός ανακάλυψε το καλό και το κακό. Και για να καταστρέψει αυτούς τους δυο ανταγωνισμούς δημιούργησε δυο άλλα φαντάσματα: Ισότητα και Αδελφότητα μεταξύ των ανθρώπων... Αλλά οι άνθρωποι θα είναι ίσοι απέναντι στο κράτος και ελεύθεροι στο Σοσιαλισμό... Αυτός -ο σοσιαλισμός- απαρνήθηκε τη Δύναμη, τη Νεότητα, τον Πόλεμο! Αλλά όταν οι αστοί, οι άθλιοι του πνεύματος, δεν θέλουν να ξέρουν ότι είναι ίσοι με τους πληβείους, τους άθλιους της σάρκας, τότε ακόμη και ο σοσιαλισμός δέχεται, κλαψουρίζοντας, τον πόλεμο. Ναι, ακόμη και ο σοσιαλισμός δέχεται τους φόνους και τις απαλλοτριώσεις. Αλλά στο όνομα ενός ιδανικού ισότητας και ανθρώπινης αδελφότητας... Από εκείνη την άγια αδελφότητα που ξεκίνησαν οι Κάιν και Άβελ!... Μα με το σοσιαλισμό σκέφτεται κανείς κατά το ήμισυ, ελευθερώνεται κατά το ήμισυ, ζει τα μισά!... Ο σοσιαλισμός είναι αδιαλλαξία, είναι ανικανότητα να ζεις, είναι η πίστη στο φόβο. Εγώ πάω πιο πέρα! Ο σοσιαλισμός θεώρησε καλό την ισότητα και κακό την ανισότητα. Καλοί οι δούλοι, κακοί οι τύραννοι. Εγώ διέσχισα το κατώφλι του καλού και του κακού για να ζήσω έντονα τη ζωή μου. Εγώ ζω σήμερα και δεν μπορώ να περιμένω το αύριο. Η αναμονή είναι για τους λαούς και την ανθρωπότητα, γι' αυτό και δεν είναι δικιά μου δουλειά. Το μέλλον είναι η μάσκα του φόβου. Το θάρρος και η δύναμη δεν έχουν μέλλον για τον απλό λόγο ότι τα ίδια είναι το μέλλον, που εξεγείρεται ενάντια στο παρελθόν καταστρέφοντάς το. Η καθαρότητα της ζωής εξελίσσεται μόνο με την ευγένεια του θάρρους, που είναι η φιλοσοφία της δράσης". Παρατήρησα: "Η καθαρότητα αυτής της ζωής μου φαίνεται να πλησιάζει το έγκλημα!" Απάντησε: "Το έγκλημα είναι ανώτατη σύνθεση ελευθερίας και ζωής. Ο ηθικός κόσμος είναι ο κόσμος των φαντασμάτων. Εκεί υπάρχουν φαντάσματα και σκιές φαντασμάτων: εκεί υπάρχει το Ιδεατό, η οικουμενική Αγάπη, το Μέλλον. Ιδού η σκιά των φαντασμάτων: εκεί υπάρχει άγνοια, φόβος, δειλία. Βαθύ σκοτάδι. Σκοτάδι αιώνιο, ίσως. Και εγώ έζησα για μια μέρα, εκεί στη φρικτή και ρυπαρή φυλακή. Έπειτα οπλίστηκα με έναν ιερό πυρσό για να κάψω τα φαντάσματα και να βιάσω τη νύχτα. Όταν έφτασα μπρος στα σκουριασμένα κάγκελα του καλού και του κακού, τα γκρέμισα μανιασμένα και διέσχισα το κατώφλι. Η αστική τάξη μού πέταξε το ηθικό της ανάθεμα και ο ηλίθιος λαός την ηθική του κατάρα. Μα και οι μεν και οι δε, είναι ανθρωπότητα. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος. Η ανθρωπότητα είναι ο εχθρός μου. Αυτή θέλει να με σφίξει μέσα στα χιλιάδες της τρομερά πλοκάμια. Εγώ ψάχνω μόνο να αποσπάσω απ' αυτή ό,τι καλύπτει τις επιθυμίες μου. Είμαστε σε πόλεμο! Ό,τι έχω τη δύναμη να αποσπάσω, είναι δικό μου. Και ό,τι είναι δικό μου το θυσιάζω στο βωμό της ελευθερίας μου και της ζωής μου. Εκείνης της ζωής μου που αισθάνομαι να πάλλεται μέσα στις φοβερές φλόγες που μου καίνε την καρδιά, ανάμεσα σ' εκείνο τον άγριο σπαραγμό όλου μου του είναι, που φουσκώνει την καρδιά μου με θεϊκές καταιγίδες και κάνει να αντηχούν στο πνεύμα εκκωφαντικές πολεμικές φανφάρες και πολυφωνικές συμφωνίες μιας ανώτερης αγάπης, παράξενης και άγνωστης, που γεμίζει τις φλέβες με αίμα θεριεμένο και δυνατό, το οποίο σκορπίζεται στο σύνολο των μυών μου, των νεύρων και της σάρκας μου, δονήσεις διαβολικές μιας χαρούμενης επέκτασης, εκείνης της ζωής μου που διαβλέπω μέσω των τρελών οραμάτων των φανταστικών μου ονείρων, που χρειάζεται και λαχταρά αιώνια εξέλιξη. Το σύνθημά μου είναι να περπατώ απαλλοτριώνοντας και καίγοντας, αφήνοντας πίσω μου ουρλιαχτά ηθικών προσβολών και κομμάτια παλιών αντικειμένων να καπνίζουν. Όταν οι άνθρωποι δεν θα κατέχουν πια τα ηθικά πλούτη -μοναδικοί πραγματικοί θησαυροί όντως απαραβίαστοι- τότε θα πετάξω τα αντικλείδια μου. Όταν στον κόσμο δεν θα υπάρχουν πια φαντάσματα, θα πετάξω τον πυρσό μου. Αλλά αυτό το μέλλον είναι μακρινό, αλλά ίσως και να μην είναι! Και εγώ είμαι ένας γιος αυτού του μακρινού μέλλοντος, θεμελιωμένο σε αυτό τον κόσμο πάνω στο Τυχαίο, στην ισχύ τού οποίου εγώ υποκλίνομαι". Έτσι μου είπε ο Απαλλοτριωτής σ' εκείνο το μακρινό αυγουστιάτικο μεσημέρι, ενώ ο ήλιος μετέτρεπε σε χρυσάφι την πρασινίζουσα Φύση, που, γιορτινή και αρωματισμένη, τραγουδούσε χαρούμενα τραγούδια παγανιστικής ομορφιάς[ΝΟΒΑΤΟΡΕ].
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΤΑΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΤΖΩΝ ΦΑΝΤΕ«Μια στο τόσο έρχεται στο μυαλό μου,
/ ξαπλωμένος σ’ εκείνο το κρεβάτι, τυφλός,
/ να τον ακρωτηριάζουν κομμάτι κομμάτι,
/ σαν ένα μικρόσωμο μπουλντόγκ. /
Οι νοσοκόμες να περνούν, τραβώντας / τις κουρτίνες, τα στόρια, τα σεντόνια./
Κοιτάζοντας αν ήταν ακόμη ζωντανός
./ Το παιδί από το Κολοράντο./ Το παλικάρι του American Mercury. /
Το κακό καθολικό τέκνο του Μένκεν.
/ Πήγε στο Χόλιγουντ. / Κι έπαιξε στην ακτή κορόνα γράμματα
. / Τον πετσόκοψαν. / Κομμάτι, κομμάτι, κομμάτι / μέχρι που δεν έμεινε τίποτα.
Ποτέ δεν έμαθε ότι έγινε διάσημος. / Αναρωτιέμαι αν θα έδινε δεκάρα. /
Νομίζω πως θα έδινε. / Τζον, τώρα είσαι φίρμα.
/ Σε κατέταξαν στα Αιώνια Βιβλία, / πλάι στον Ντοστογιέφσκι, /
στον Τολστόι, και στον δικό σου / τον Σέργουντ Άντερσον. / Σου το ’πα. / Και μου ’πες, “δεν θα ’λεγες / ψέματα σε έναν τυφλό, / έτσι δεν είναι;
” / Αχ, ούτε να το σκέφτεσαι, / μπουλντόγκ».
ITALIAN JOHN FANDE {FROM ABRUZO-IS MY GOD]-CHARLES BUKOVSKI
Οι ημερολογιακές σημειώσεις του Γκαίτε με τον τίτλο Το ταξίδι στην Ιταλία (1786-1787), που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποκαλύπτουν την επιθυμία του συγγραφέα να γνωρίσει την Ιταλία όχι ως μια νοσταλγική κατάσταση με ρίζες στα παιδικά του χρόνια αλλά ως ακατανίκητη ανάγκη να βιώσει την κλασική και την αναγεννησιακή τέχνη διευρύνοντας τον καλλιτεχνικό του ορίζοντα και κυρίως ανακαλύπτοντας τον πραγματικό εαυτό του.
Μαγεύεται από τη Βενετία αλλά ανυπομονεί να γνωρίσει τη Ρώμη και την κλασική αρχαιότητα. Συνεχίζει το ταξίδι στη Νάπολη και στη Σικελία, όπου για πρώτη φορά αντικρίζει γνήσια αρχαία ελληνικά κτίσματα και αντιλαμβάνεται τη διαφορά της ελληνικής τέχνης από τη ρωμαϊκή.
Οι παρατηρήσεις του όταν δεν περιορίζονται στο ενδιαφέρον του για την αρχαιότητα που την προσεγγίζει με την ευλάβεια προσκυνητή και την ευφορία εφήβου, διασταυρώνονται με προβληματισμούς εξαιρετικά επίκαιρους για τη ζωή και τη φιλοσοφία των ανθρώπων του Νότου οι οποίοι, παρά τη δύσκολη επιβίωσή τους, μοιάζουν να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, σε αντίθεση με τους ανθρώπους του σκοτεινού Βορρά.
«Μακάρι να μπορούσα να στείλω στους φίλους έστω μόνο μιαν ανάσα αυτής της ανάλαφρης ζωής! Για έναν Ιταλό τοultramontane είναι μια πολύ σκοτεινή εικόνα, αλλά κι εμένα μού φαίνεται τώρα αυτό το πέρα από τις Άλπεις ζοφερό».ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΙΚΕΝΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ
Οι ημερολογιακές σημειώσεις του Γκαίτε με τον τίτλο Το ταξίδι στην Ιταλία (1786-1787), που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποκαλύπτουν την επιθυμία του συγγραφέα να γνωρίσει την Ιταλία όχι ως μια νοσταλγική κατάσταση με ρίζες στα παιδικά του χρόνια αλλά ως ακατανίκητη ανάγκη να βιώσει την κλασική και την αναγεννησιακή τέχνη διευρύνοντας τον καλλιτεχνικό του ορίζοντα και κυρίως ανακαλύπτοντας τον πραγματικό εαυτό του. Μαγεύεται από τη Βενετία αλλά ανυπομονεί να γνωρίσει τη Ρώμη και την κλασική αρχαιότητα. Συνεχίζει το ταξίδι στη Νάπολη και στη Σικελία, όπου για πρώτη φορά αντικρίζει γνήσια αρχαία ελληνικά κτίσματα και αντιλαμβάνεται τη διαφορά της ελληνικής τέχνης από τη ρωμαϊκή.
Οι παρατηρήσεις του όταν δεν περιορίζονται στο ενδιαφέρον του για την αρχαιότητα που την προσεγγίζει με την ευλάβεια προσκυνητή και την ευφορία εφήβου, διασταυρώνονται με προβληματισμούς εξαιρετικά επίκαιρους για τη ζωή και τη φιλοσοφία των ανθρώπων του Νότου οι οποίοι, παρά τη δύσκολη επιβίωσή τους, μοιάζουν να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, σε αντίθεση με τους ανθρώπους του σκοτεινού Βορρά.
«Μακάρι να μπορούσα να στείλω στους φίλους έστω μόνο μιαν ανάσα αυτής της ανάλαφρης ζωής! Για έναν Ιταλό τοultramontane είναι μια πολύ σκοτεινή εικόνα, αλλά κι εμένα μού φαίνεται τώρα αυτό το πέρα από τις Άλπεις ζοφερό».ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΙΚΕΝΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ
ΚΑΙ ΣΧΕΔΩΝ ΥΔΡΟΒΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΙΤΑΛΙΑ.
ΕΝΩ Ο ΝΙΤΣΕ ΚΑΙ Ο ΔΟΥΜΑΣ ΜΕ ΠΙΟ ΖΟΦΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΠΡΑΟΥΝΙΝΓΚ - Comic Book Superfan
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2021
|
SAM DURANT. Propaganda of the . | The Strength of Architecture | From 1998ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΚΡΟ
Τρίτη 21 Ιουνίου 2016
ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΛΑΜΨΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΚΑΙ ΦΑΙΝΩΝΤΑΙ NΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΥΣΟΚΥΑΝΟ ΦΩΣ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑ ΕΞΑΠΑΝΤΟΣ ΣΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ . ΕΜΕΙΣ Καί κυρίως εμείς ΠΟΥ ζούμε ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΜΑΣ ενθυμώμενοι Υπέροχους ΧΩΡΟΥΣ EKΘΕΣΕΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΦΟΡΤΕ ΠΡΕΝΕΣΤΙΝΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ
- 325
- a-radio berlin
- a.l.f. frente de liberacion animal
- act for freedom now!
- agitasi
- anarchist news
- anarhija
- anti-civ.net
- apatris
- arm the spirit
- attaque
- autonomen den haag
- bite back
- black diamond prisoner support
- chronik
- Con el Fuego en las Pupilas
- contra info
- contra madriz
- crimethinc
- croce nera anarchica
- czarna teoria
- decolonise australia
- dialectical delinquents
- disaccords
- enough is enough!
- fire on the horizon
- ftp zine
- instinto salvaje
- irakunditxs
- isyandan
- it's going down
- jailbreaking
- la rebelión de las palabras
- lukáš borl // archiv (czech republic)
- montreal counter-information
- mpalothia
- network of revolutionary cells (srb)
- philly anti-capitalist
- plain words
- prostitutes' war group
- publicacion refractario
- radiofragmata
- revista negacion
- revolutionary action
- rewyldstl
- running wild
- sans attendre demain
- secours rouge
- slackbastard
- submedia
- takku
- the anarchist library
- theory without borders
- tormentas de fogo
- traces of fire
- turba negra
- urban guerilla
- warzone distro
- winter oak
- writeerror-
BBλέπω γύρω μου την ευδαιμονία από την οποία είμαι αποκλεισμένος. Η δυστυχία με μετέτρεψε σε δαίμονα
| EXELENT SAMPLES OF STREET ART IN VIA FLAMINIA IN ROME-Επιστολόχαρτο Ταχυδρομείο Yahoo |
| ||||
| PEINAOcchio-humor & Cartoons shared a post. | ||||
|
Αγαπάς Μπουκόφσκι; Αγαπάς Φάντε!
Το «Ρώτα τη Σκόνη» του Τζον Φάντε κυκλοφορεί από τις εκδ. Μεταίχμιο τη ζωή του είναι ένα …»
POP ART
A B C
INSTALATION DE S.D.
-Λλινοτρυπίδα....Η....πορφυρό-δειλινό- σε- ηλιόλουστη- Ιταλία....Ε
|
Topik MΕγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου